Vorige week plaatste ik een bericht over dat ik een nieuwe weg insla, namelijk die van energiewerk. Na het plaatsen en het lezen van de reacties, besefte ik me dat ik mezelf in een hokje plaatste. Hoe ironisch, omdat ik zelf juist nooit anderen in een hokje plaats.

Vandaag voel ik me kwetsbaar en onzeker. Ik wilde een post maken over waar ik mee bezig ben, maar ik vind het erg spannend. Bang dat ik door deze post geen communicatiewerk meer kan doen, wat mensen van me vinden, dat ik niet weet wat er gaat komen, geen controle heb. Dat ik me overgeef aan het onbekende.

Soms als je stil bent. Echt stil bent. Hoor je jezelf. En alleen jijzelf weet wat goed voor je is. Je kan het niet persé uitleggen, maar je weet het gewoon. Je voelt het. Alweer een tijdje geleden hebben mijn inmiddels ex-partner Michiel en ik besloten om niet samen verder te gaan. Niet als geliefden. Wel als vrienden, familie, topteam voor onze kids Zoë en Liam én als huisgenoten.